Największe obserwacje w tej dziedzinie uczyniono jak dotąd w Korei Południowej w roku 1998. Przez blisko pięć lat obserwowano tam niezwykle liczną (4587 osób) grupę mężczyzn i kobiet, wszyscy powyżej 39 lat, którzy przez cały okres prowadzenia eksperymentu zobowiązani byli do zażywania żeń-szenia. Porównywano ich przy tym z inną grupą ludzi, podobnych do nich pod względem wieku, trybu życia, którzy deklarowali, że nigdy nie mieli do czynienia z żeń-szeniem. Rezultaty były tak niewiarygodne, że po ich opublikowaniu na całym świecie odezwały się głosy krytyczne. Podważające nie tylko statystyczną prawidłowość i standaryzację prowadzonych na tak szeroką skalę badań, ale również ich wiarygodność. Okazało się bowiem, że w grupie spożywającej żeń-szeń aż 60% zmniejszyło się ryzyko zachorowania na raka, przy czym głównie dotyczyło to nowotworów płuc i przewodu pokarmowego.
Mimo, że wiele ośrodków na świecie nie uznało tych wyników, sprawa warta jest niewątpliwie kontynuacji i dalszych badań. Zwłaszcza, że od czasu do czasu odzywają się z poszczególnych ośrodków badawczych pewne sygnał, że ekstrakty z korzeni żeń-szenia wykazują znaczące działanie inhibicyjne (hamujące) w stosunku do pewnych komórek nowotworowych.
Propozycje użycia żeń-szenia w onkologii dotyczą przede wszystkim prewencji.
W wielu badaniach wykazano już że żeń-szeń wykazuje działanie hipoglikemiczne (obniżające poziom cukru we krwi), stąd wiele prób stosowania go zarówno w zapobieganiu cukrzycy, jak i już w leczeniu czynnej postaci. Najlepsze rezultaty osiągnięto jak dotąd w tzw., cukrzycy wieku dojrzałego. Badania kliniczne (podwójna ślepa próba, placebo) na 67 pacjentach otrzymujących od 100 do 200 mg ekstraktu żeń-szenia.
Surowcem leczniczym żeń-szenia jest korzeń. Zawarte w nim unikalne, spotykane tylko u żeń-szenia substancje biologicznie czynne noszą nazwę ginsenozydów (panaxozydów). Pod względem chemicznym są to glikozydy o charakterze saponin triterpenowych. Dotychczas wyodrębniono około 16 ginsenozydów. To one odpowiedzialne są za tak szerokie spektrum działania i właściwości żeń-szenia.
Żeń-szeń ponadto zawiera mikro i makroelementy, pierwiastki śladowe i witaminy:
Zarówno tradycyjna medycyna chińska, jak również współczesne doświadczenia dowodzą, że żeń-szeń:
W wielu publikacjach oraz ustnych przekazach podkreśla się wielokierunkowe oddziaływanie preparatów żeńszeniowych na organizm ludzki, prowadzące do poprawy jego funkcjonowania.
Streszczając, można je uszeregować następująco:
Między innymi udowodniono, że żeń-szeń stymuluje:
Taki szeroki zakres oddziaływania żeń-szenia na organizm powoduje, że uważa się go za uniwersalne lekarstwo polecane w wielu dolegliwościach, zwłaszcza wieku starczego, między innymi:
Opracowanie i konsultacje medyczne lek. med. Teresa Greczkowska-Chmiel